بوکس شامل سبک و استایل های مختلفی است که هر بوکسور سبک خاص خود را دارد. در این نگاهی داریم به سبک و استایل های بوکس.
در ورزش بوکس، بوکسورها از استراتژی های مختلفی استفاده می کنند که تعیین کننده سبک آن ها است. هر بوکسور سبک خاص خود را دارد و به آن سبک شناخته می شود. معمولا بوکسورها یک سبک اصلی دارند و با توجه به روند مسابقه، تغییراتی در سبک خود به وجود می آورند. در این مطلب نگاهی داریم به سبک و استایل های بوکس و روش های مختلف این ورزش را شرح می دهیم.
سبک های اصلی بوکس
ورزش بوکس 4 سبک اصلی دارد که معمولا هر بوکسور از یکی از این سبک ها استفاده می کند. با این حال این سبک ها به مرور زمان استایل های مختلفی را به وجود آورده اند و بعضی از بوکسورها از هیچ یک از این 4 سبک استفاده نمی کنند.
Swarmer/In-Fighter
سبک Swarmer/In-Fighter که با نام های Crowder و Pressure-Fighter هم شناخته می شود، یکی از سبک های سرگرم کننده بوکس به شمار می رود که در آن بوکسور به طور مداوم به حریف خود فشار می آورد و در تلاش است تا ضربه های متوالی به او وارد کند. در این سبک بوکسور باید سر خود را به سرعت تکان دهد تا بتواند به حریف خود نزدیک شود.
سبک Swarmer نیازمند توان بسیار بالایی است زیرا بوکسور در حالت تهاجمی قرار دارد و همین باعث می شود که زود خسته شود. معمولا این سبک توسط بوکسورهایی که قد کوتاهی دارند مورد استفاده قرار می گیرد. از معروف ترین بوکسورهایی که از این سبک استفاده می کردند می توان به مایک تایسن، جو فریزر و راکی مارسیانو اشاره کرد.
Slugger
سبک Slugger به Brawler و Puncher هم معروف است. این سبک هجومی و خشن است و در آن بوکسور ضربه های بسیار قدرتی وارد می کند که می تواند منجر به ناک اوت حریف شود. وقتی یک بوکسور با سبک Slugger شروع به مشت زنی می کند، دیگر متوقف نمی شود و شروع می کند تا حریفش را از پا در بیاورد.
بوکسورهای این سبک معمولا جثه بزرگی دارند و به همین دلیل سرعت بالایی ندارند. بوکسورها در این سبک دفاع خوبی هم دارند و به راحتی مغلوب مشت های حریفان خود نمی شوند. جرج فورمن معروف ترین بوکسوری است که از این سبک استفاده می کرد و دیانتی وایلدر هم از بوکسورهای Slugger به شمار می روند.
Out-Fighter
سبک Out-Fighter که Out-Boxer یا به اختصار Boxer هم خطاب می شود، به نوعی سبک مخالف Swarmer است. در این سبک بوکسور تمایل چندانی به نزدیک شدن به حریف خود را ندارد و سعی می کند تا ضربه هایش را از فاصله دورتری به حریف وارد کند. بوکسورهایی که از این سبک استفاده می کنند، معمولا مشت های قدرتمندی مثل سبک های Swarmer یا Slugger ندارند و به همین دلیل چندان دنبال ناک اوت کردن حریف خود نیستند.
بوکسورهای Out-Fighter اغلب دفاع می کنند و منتظر می نشینند تا در موضعیت مناسب ضد حمله بزنند و حریف را غافلگیر کنند. پاهای سریع، ویژگی مهم بوکسورهای این سبک است. بوکسورهای سبک Out-Fighter، استقامت بالایی دارند و در راندهای پایانی نیز سرحال هستند و می توانند از خستگی حریف خود، بهترین استفاده ممکن را ببرند. محمد علی، معروف ترین بوکسوری است که از این سبک استفاده می کرد. از دیگر بوکسورهای مشهور این سبک می نوان به فلوید می ورد، شوگر ری لنرد و ولادیمیر کلیچکو اشاره کرد.
Boxer-Puncher
در بوکس اصطلاحا سناریو سنگ کاغذ قیچی داریم که بر این مبنا است که سبک Out-Fighter سبک Slugger را شکست می دهد، سبک Slugger بر سبک Swarmer برتری دارد و سبک Swarmer نیز می تواند Out-Fighter را شکست دهد. سبک چهارم که سبک Boxer-Puncher است، در این سناریو قرار نمی گیرد زیرا این سبک ترکیبی از 3 سبک ذکر شده است.
این سبک را غیرقابل پیشبینی ترین سبک بوکس نامیده اند زیرا اصلا مشخص نیست که بوکسور چه هدفی دارد و حریف او نمی تواند حرکاتش را پیشبینی کند. در این سبک بوکسور هم مانند سبک Swarmer به حریف خود نزدیک می شود و ضربه می زند و هم مانند سبک Out-Fighter از فاصله دور اقدام به مشت زنی می کند. بوکسورهای این سبک مهارت بالایی دارند اما در دفاع ضعیف هستند و با توجه به روند مسابقه، از استراتژی های مختلف استفاده می کنند. شوگر ری رابینسن، به مهارت بالایش در این سبک معروف بود.
استایل های متفاوت بوکس
بعد از 4 سبک اصلی، 3 سبک متفاوت دیگر هم وجود دارند که به نوعی زیر دسته همان 4 استایل اصلی هستند اما تفاوت هایی جزئی دارند.
Counterpuncher
از ارکان اصلی سبک Counterpuncher، اشتباه حریف است. در این سبک بوکسور حریف را ترغیب می کند تا آنطور که او می خواهد بازی کند و منتظر اشتباه حریف می ماند. بعضی مواقع این ترغیب با حمله به حریف است و بعضی وقت ها با دفاع در برابر او سعی می کند که او را به دام بیندازد. کانلو آلوارز از بوکسورهایی است که از سبک Counterpuncher استفاده می کند و موفقیت زیادی هم به دست آورده است.
Southpaw
سبک Southpaw یکی از سبک های خاص بوکس است می آید که دقیقا برخلاف حالت رایج بوکس، یعنی Orthodox است. سبک Southpaw برای بوکسورهایی است که با دست چپ مبارزه می کنند و Orthodox برای مبارزهایی است که با دست راست مشت زنی می کنند. بوکسورهای سبک Southpaw با با دست راست هوک می زنند و با دست چپ ضربات کراس وارد می کنند اما بوکسورهای Orthodox با دست چپ هوک می زنند و با دست راست از ضربات کراس استفاده می کنند. منی پکیائو از بهترین بوکسورهای سبک Southpaw است.
Switch-Hitter
سبک Switch-Hitter از سبک های جالب بوکس است که مهارت بسیاری بالایی نیاز دارد. در این سبک بوکسور همواره میان Southpaw و Orthodox تغییر حالت می دهد تا حریف خود را گیج کند. بوکسورهایی که راست دست هستند، باید به سبک Southpaw اشراف پیدا کنند و بوکسورهای چپ دست هم باید توانایی Southpaw خود را بالا ببرند. ترنس کرافرد و تایسن فیوری از بوکسورهای سرشناس این سبک هستند.
سبک و استایل های ترکیبی بوکس
همانطور که ذکر شد، هر بوکسور سبک خاص خود را دارد اما این موضوع به معنای این نیست که او در تمام دوران حرفه ای خود از یک سبک استفاده می کند. خیلی از بوکسورها در طول دوران حرفه ای خود از استایل های مختلفی استفاده می کنند تا سبک مورد نظر خود را پیدا کنند.
حریف خاص و شرایط مسابقه نیز بسیار در تعیین سبک و استایل بوکسور تاثیر دارند. به عنوان مثال یک بوکسور هجومی شاید در برابر یک حریف خاص تصمیم بگیرد که دفاعی تر از حد معمول ظاهر شود یا در بعضی از راندهای مسابقه ترجیح بدهد که کمتر حمله کند.
پس لازم به ذکر است که مثال هایی که در این پیست آورده شده، مثال های رایج از سبک یک بوکسور است اما به این معنا نیست که آن بوکسورها در سبک های دیگر ضعیف بودند یا هیچوقت از این استایل ها استفاده نکرده اند. سبک و استایل های ترکیبی در ورزش بوکس رایج است و بسیاری از بهترین های این رشته، از چندین سبک در مسابقات خود استفاده کرده اند.
نظرات کاربران