اکثر شما تا به حال نام توتال فوتبال را شنیده اید. توتال فوتبال به چه معنا است؟ پیدایش این سبک فوتبال از کجا بوده و چه تیم هایی از این سبک پیروی می کنند؟ نگاهی داریم به این سبک معروف.
تعریف توتال فوتبال
سیستمی که در آن با جابه جایی یک بازیکن، بازیکن دیگری جای او را می گیرد، توتال فوتبال نامیده می شود. این کار باعث می شود تا تیم بتواند ساختار سازمانی خود را حفظ کند. در این سبک که یک سیستم سیال محسوب می شود، هیچ بازیکنی در جای خود ثابت نیست. هر بازیکنی می تواند در یک بازی به طور متناوب در پست هایی نظیر مهاجم، هافبک و حتی مدافع میانی به میدان برود. تنها بازیکنی که جای ثابتی دارد، دروازه بان است. این سبک در نگاه اول بسیار پیچیده به نظر می رسد و اجرای آن تا حدی غیرممکن به نطر می آید.
پیدایش توتال فوتبال
جرقه های ابتدایی توتال فوتبال، توسط جک رينالدز زده شد؛ كسی كه در سه مقطع سرمربی آیاكس بود. سبک اين مربی بعدها در دهه 1950 میلادی توسط گوژتاو سبس، سرمربی مجارستان توسعه يافت. اولين تيمی كه به نوعی توتال فوتبال را عملی كرد و در زمين به نمايش گذاشت، تيم افسانه ای اتريش معروف به Wunderteam در دهه 1930 ميلادی بود؛ تيمی كه هدايت آن را هوگو ميشل برعهده داشت.
جالب است كه بدانيد در دهه 1940، در آرژانتين نيز تيم ريورپلاته سبکی مانند توتال فوتبال داشت و همین به این تیم کمک کرد تا جام های فراوانی به دست آورد، تا جايی كه لقب La Maquina يا همان ماشين را به آن ها دادند. اين سبک همان طور كه گفته شد توسط تیم ملی مجارستان در دهه 1950 به كار گرفته شد. مجارها توانستند با اجرای این سبک، قهرمان المپيک 1952 شوند و به فينال جام جهانی 1954 نيز رسيدند. مجارها اين سبک را از برنلی انگلستان الهام گرفتند، تيمی كه پيشگام آن، جيمی هوگان بود.
گسترش این سبک
در برخی مقالات ذکر شده که تیم سانتوس برزیل نیز در دهه 1960 میلادی، سبکی شبیه توتال فوتبال داشته اما اوج گیری این سبک و جهانی شدن آن، مربوط به دوران طلایی فوتبال هلند می شود. رينوس ميشل كه خود زير نظر رينالدز بازی كرده بود، در سال 1965 سرمربی تیم آیاكس شد. ميشل با مهره هایی كه در اختيار داشت، توانست اين سبک را بهبود ببخشد.
يوهان كرويف، به هسته تیم میشل تبدیل شد. با هوش و مهارت انفرادی بالای کرویف، میشل توانست سبک مورد نظرش را عملی کند. نتيجه آن، قهرمانی آیاكس در جام باشگاه های اروپا و نايب قهرمانی هلند در جام جهانی 1974 بود. در همان زمان ارنست هاپل نيز با چنين سبکی، تيم های آدو دن هاگ و فاينورد را هدایت می کرد. هاپل هم مثل میشل با این سبک به موفقیت های متعددی رسید و تیم ملی هلند را به فینال جام جهانی 1978 رساند.
ميشل بعدها دوباره در تیم ملی هلند اين سبک را تكرار كرد و لاله های نارنجی را به تنها افتخار آن ها تا به امروز، یعنی قهرمانی در جام ملت های اروپا 1988 رساند. كرويف نیز بعد از اتمام دوران بازیگری، به مربی گری پرداخت و شیوه میشل را ادامه داد. او مدتی بعد، سرمربی بارسلونا شد و شروع به ايجاد اين ساختار در کاتالونیا كرد. توتال فوتبال، کرویف را هم به موفقیت رساند و او به همراه بارسلونا، به 4 قهرمانی متوالی لالیگا رسید و در سال 1992، بارسلونا را برای اولین بار، به قهرمانی در جام باشگاه های اروپا رساند.
توتال فوتبال نوین
سال 2008 و با ورود پپ گوارديولا به باشگاه بارسلونا، بار دیگر شاهد ظهور این سبک بودیم. گواردیولا كه شاگرد كرويف بود، با اجرای همان سبک و تكامل آن، بارسلونا را به قله اروپا رساند. گواردیولا نیز مثل میشل، مهره های فراوانی در اختیار داشت؛ لیونل مسی، تبدیل به هسته تیم گواردیولا شد، درست مثل نقشی که کرویف برای میشل ایفا کرد.
وجود بازیکنان باهوشی مثل ژاوی، آندرس اینیستا و سرخیو بوسکتس نیز، باعث شد تا گواردیولا بتواند توتال فوتبال را به بهترین شکل ممکن، اجرا کند. بخشی از موفقیت های تیم ملی اسپانیا نیز، به لطف مهره هایی بود که با سبک توتال فوتبال، شکوفا شده بودند. بی شک توتال فوتبالی که امروز اجرا می شود، تفاوت هایی با سبک اولیه آن دارد. تیم های پپ گواردیولا نزدیک ترین سبک را به توتال فوتبال دارند و این سرمربی اسپانیایی در منچسترسیتی نیز با همین سبک به افتخارهای متعددی رسیده است.
نظرات کاربران