گلدن استیت واریرز برای چهارمین بار در 8 سال اخیر قهرمان لیگ NBA شد. نگاهی داریم به موفق ترین تیم دهه اخیر بسکتبال.
انتخاب بهترین تیم یک دهه اخیر لیگ NBA اصلا کار دشواری نیست. این عنوان تنها یک مدعی دارد و آن گلدن استیت واریرز است. واریرز را اگر به عنوان یک سازمان نگاه کنیم، بهترین مجموعه سال های اخیر NBA است. از مالکی که چیزی برای تیم کم نمی گذارد و جنرال منیجری که تصمیم های منطقی و درستی می گیرد، تا مربی و کادر فنی قدرتمند و بازیکنانی که از بهترین های نسل خود هستند. در این مطلب نگاهی داریم به گلدن استیت واریرز و موفقیت های این تیم.
سال های بدون افتخار
بعد از قهرمانی در سال 1975، گلدن استیت واریرز تا قهرمانی بعدی 40 سال صبر کرد. در این مدت، واریرز بالا و پایین های بسیاری را تجربه کرد. در این سال ها گلدن استیت به تیمی متوسط و نسبتا ضعیف تبدیل شد. آن ها بعد از 1976، حتی رنگ قهرمانی دویژن هم به خود ندیدند. بهترین اتفاق برای سن فرانسیسکویی ها، حضور کریس مالین و ظهور مثلث TMC بود که متشکل از کریس مالین، تیم هاردوی و میچ ریچمند بود.
این مثلث هم تنها 2 فصل کنار هم بودند و در پلی آف توفیقی نداشتند. در قرن جدید، نام واریرز با یکی از بزرگ ترین شوک های تاریخ بسکتبال عجین شد. در اوایل حضور دان نلسن افسانه ای در این تیم، واریرز در پلی آف 2007 با شکست 2-4 دالاس موریکس، به اولین سید 8 تاریخ NBA تبدیل شد که موفق به حذف سید 1 می شود (در پلی آف با فرمت 7 بازی). شاید این پیروزی را بتوان بزرگ ترین افتخار واریرز در این سال ها قلمداد کرد.
شروع دوران طلایی گلدن استیت واریرز
عصر طلایی واریرز از سال 2009 شروع شد. جایی که استفن کری با اشتباه تاریخی مینسوتا تیمبرولوز به عنوان پیک 7 به این تیم پیوست. تیمبرولوز در درفت 2009 دو پیک 5 و 6 را در اختیار داشت اما با هیچکدام کری را درفت نکرد. کری پایین تر از بازیکنانی همچون هاشیم تابیت، تایریک اونز، ریکی روبیو و جانی فلین درفت شد. شاهکار واریرز در درفت ستاره ها به درفت 2011 هم کشیده شد. آن ها در پیک 11 کلی تامپسن را درفت کردند. بازیکنی که از 10 بازیکن همچون درک ویلیامز، انیس کنتر، تریستن تامپسن، یوناس ولنجونس، یان وسلی، بیسماک بیومبو، برندن نایت و جیمز فردیت پایین تر درفت شد.
بیشتر بخوانید:
اوج شاهکار واریرز در درفت 2012 نمایان شد. گلدن استیت در پیک 35 دریماند گرین را درفت کرد. اکنون واریرز مثلث جدیدی در اختیار داشت؛ مثلثی متشکل از دو شوتزن قهار و یک مدافع قدرتمند. حضور این سه باهم در ترکیب گلدن استیت، زود جواب داد و واریرز در سال 2013 ضمن راهیابی به پلی آف، به راند دوم نیز رسید. اضافه شدن آندره ایگودالا به سرعت جواب نداد و واریرز در راند اول پلی آف 2014، حذف شد، اما این تازه شروع سلسله گلدن استیت بود.
ورود استیو کر به عنوان سرمربی جدید و پایان طلسم 40 ساله
کار مارک جکسن بعد از 3 فصل به اتمام رسید. مربی نسل جدید واریرز که آنها را به تیمی پلی آفی تبدیل کرده بود و گلدن استیت را برای چهارمین بار در تاریخش به رکورد 50 پیروزی رساند، جای خود را به استیو کر داد. کر که بالاترین درصد موفقیت در شوت های سه امتیازی تاریخ NBA را در زمان بازی به ثبت رسانده بود، اکنون هدایت تیمی را برعهده داشت که دو تا از بهترین شوتزن های لیگ را در اختیار داشت.
سال اول کر در واریرز همراه شد با ثبت 67 پیروزی که بهترین رکورد تاریخ این تیم بود. اوج گیری گلدن استیت ادامه داشت و تیم کر در پلی آف نیز عملکرد فوق العاده ای از خود نشان داد تا سرانجام گلدن استیت واریرز بعد از 40 سال قهرمان NBA شود. با این قهرمانی، استیو کر نیز به اولین مربی سال اولی بعد از پت رایلی تبدیل شد که فاتح NBA می شود.
قدرت نمایی گلدن استیت واریرز
کر و مثلث طلایی اش تازه شروع به کار کرده بودند و آندره ایگودالا مثل رهبری با تجربه به کمک آن ها آمد. استفن کری و کلی تامپسن مدام در حال رکوردزنی بودند و کری بهترین روزهایش را تجربه می کرد. پس از قهرمانی، اکنون نوبت به رسیدن به بهترین رکورد تاریخ فصل عادی بود. ثبت 73 پیروزی و تنها 9 شکست در سال 2016، واریرز را بالاتر از شیکاگو بولز افسانه ای فیل جکسن و مایکل جردن قرار داد.
جذب کوین دورنت و تشکیل سوپرتیم
پایان فصل 2016 با شکست شوکه کننده مقابل کلیولند کولیرز و لبران جیمز به پایان رسید، اما این شکست سلسله واریرز را به مرحله جدیدی رساند. در انتقالی شگفت انگیز و بهت آور، کوین دورنت به گلدن استیت پیوست و حالا واریرز آماده انتقام از کلیولند بود؛ تیمی که فصل خارق العاده آن ها را با ثبت بهترین کامبک تاریخ فینال های NBA، نابود کرده بود. رکوردهای 4 شگفت انگیز واریرز از همان ابتدا شروع شد و گلدن استیت به اولین تیمی تبدیل شد که 4 نماینده در آل استار داشت. نه یک سال، بلکه 2 سال متوالی استفن کری، کوین دورنت، کلی تامپسن و دریماند گرین همزمان به آل استار دعوت شدند تا قدرت واریرز را به همه نشان دهند.
از قهرمانی های متوالی تا شروع مصدومیت ها
قهرمانی در سال های 2017 و 2018 و انتقام از کلیولند کولیرز کافی نبود. گلدن استیت که با به خدمت گرفتن کوین دورنت، اعتراض های زیادی را به جان خریده بود، در تابستان 2018 دمارکس کازینز را هم جذب کرد تا چهره ای منفور پیدا کند. شاید تا آن موقع همه حرف از نبوغ واریرز در درفت 3 بازیکن طلایی اش حرف می زدند، اما جذب دورنت و کازینز، چهره گلدن استیت را تغییر داد.
در حالی که انتظار می رفت واریرز از قبل نیز قدرتمند شود، اما شروع بد بیاری های این تیم از همین سال 2018 بود. افت واریرز کم کم نمایان شد. دیگر خبری از 4 نماینده در آل استار نبود و دریماند گرین افت کرده بود. کازینز تا آمد به تیم جدیدش خو بگیرد، مصدوم شد. واریرز راند اول پلی آف را به سختی گذراند. راند دو هم دشوار بود و مصدومیت دورنت آن را سخت تر کرد. نبود دورنت و کازینز در فینال کنفرانس غرب به چشم نیامد و کری تمام چشم ها را به خود خیره کرده بود.
فینالی با طعم تلخ
پنجمین فینال متوالی از راه رسید. بدون دورنت اما با بازگشت کازینز. پیروزی های تورنتو جدی به نظر نمی رسید، ولی وقتی تعداد پیروزی های کانادایی هایی بالا رفت، دورنت که هنوز کامل خوب نشده بود، در فینال به میدان رفت و پارگی آشیل او، اولین قطعه پازل سقوط واریرز را چید. خداحافظی با بای آرنا، همراه شد با از دست دادن قهرمانی و بدتر از آن، از دست دادن کلی تامپسن که در بازی ششم رباط صلیبی پاره کرد.
دوران سخت گلدن استیت واریرز
کم کم قطعه های بیشتری از پازل تکمیل شد تا اینکه کوین دورنت راهی بروکلین نتس شد و آندره ایگودالا، MVP فینال 2015 هم ترید شد. مدیریت واریرز بیکار ننشست و دی انجلو راسل را به سن فرانسیسکو آورد تا در نبود تامپسن، استیو کر بتواند با همان سیستم قبلی تیمش را هدایت کند. قدرت گرفتن تیم های دیگر، رفتن دورنت، مصدومیت تامپسن و ترید ایگودالا، واریرز را ضعیف کرد، اما میخ آخر بر تابوت گلدن استیت، مصدومیت استفن کری بود. شروع بد واریرز با مصدومیت کری همراه شد تا مدعی دیروز، به یک تیم ضعیف تبدیل شود.
با نبود ستاره ها، واریرز برای رسیدن به پیک بهتر در درفت تلاش کرد و توانست پیک 2 درفت 2020 را کسب کند. وقتی به نظر می رسید که شرایط واریرز بهتر شده، خبر مصدومیت مجدد کلی تامپسن و پارگی آشیل، آرزوهای استیو کر و تیمش را نقش بر آب کرد. فصل 2021-2020 بهتر از فصل قبل بود و واریرز با استفن کری که بسیار آماده بود، فاصله کمی تا رسیدن به پلی آف داشت اما نرسیدن به پلی آف 2021، ضربه ای دیگر به قهرمان دیروز بود.
درفت و ترید؛ راه بازگشت واریرز به اوج
رفتن کوین دورنت، مصدومیت های متوالی کلی تامپسن و آسیب دیدگی کلی تامپسن، روزهای سختی را برای واریرز رقم زد اما در همین روزهای دشوار، گلدن استیت آینده تیمش را شکل داد. ترید دی انجلو راسل به مینسوتا تیمبرولز در ازای اندرو ویگینز، اقدامی بود که خیلی ها را غافلگیر کرد. ویگینز رفته رفته در ترکیب واریرز خودش را پیدا کرد و کم کم نشان داد که چرا استیو کر او را به گلدن استیت آورده است. واریرز در درفت نیز عملکرد خوبی داشت. جردن پول به عنوان پیک 28 در درفت 2019 به این تیم آمد و در درفت 2021 نیز واریرز جاناتان کومینگا را به خدمت گرفت.
این میان برخی بازیکنان واریرز مانند کوان لونی نیز پیشرفت قابل توجهی داشتند و آندره ایگودالا هم به گلدن استیت برگشت تا بازیکنان جوان را در این مسیر راهنمایی کند. خبر خوش، بازگشت کلی تامپسن بود که بعد از 2 فصل مصدومیت، چراغ سبز گرفت تا در فصل 2022-2021 به میدان برود.
بازگشت به اوج؛ سلسله هنوز تمام نشده
پیشبینی می شد که واریرز در فصل 2022-2021 به تیمی منسجم تبدیل شود. استفن کری همچنان رو فرم بود، اندرو ویگینز توانایی هایش در دفاع و حمله را به رخ دیگران می کشید و جردن پول هم پیشرفت چشمگیر و قابل توجهی داشت. واریرز فصل را با پیروزی های متوالی و شکست های انگشت شمار شروع کرد. در میانه فصل بالاخره کلی تامپسن اجازه بازی پیدا کرد تا بار دیگر شاهد شکل گیری مثلث کری، تامپسن، گرین باشیم.
واریرز روزهای خوبی را تجربه کرد. استفن کری رکورد بیشترین پرتاب سه امتیازی تاریخ فصل عادی را شکست، اندرو ویگینز در کنار کری مسابقه آل استار را از ابتدا شروع کرد و تیم چهره ای مدعی پیدا کرده بود. با این حال همه چیز هم به خوبی و خوشی سپری نمی شد و افت مقطعی واریرز، در رده این تیم تاثیر گذاشت. پلی آف که شروع شد، واریرز سید 3 کنفرانس غرب را کسب کرد و آماده تاریخ سازی شد.
پلی آف 2022؛ حالا وقت نمایش است
در ورزش های آمریکایی و لیگ NBA، جمله معروفی وجود دارد که به تفاوت فصل عادی و پلی آف اشاره می کند و بر این تمرکز دارد که برخی تیم ها برای پلی آف ساخته شده اند. گلدن استیت فصل 2022-2021 دقیقا چنین تیمی بود. واریرز در فصل عادی درخشید، اما سطح تیم با شروع پلی آف حتی بالاتر هم رفت و اینجا بود که تجربه 5 فینال متوالی و 3 قهرمانی، تیم استیو کر را از سایر مدعی ها جدا کرد.
دنور ناگتس با وجود MVP لیگ، حرفی برای گفتن نداشت و سریع حذف شد. ممفیس گریزلیز حریف قدرتمندتری بود، اما در پایان، سید 2 کنفرانس غرب هم در 6 بازی حذف شد. فینال کنفرانس هم چیزی نبود که واریرز را به چالش بکشد و دالاس موریکس 5 بازی بیشتر دوام نیاورد. واریرز بعد از 3 فصل به فینال NBA برگشت و ششمین حضور خود در فینال در 8 فصل اخیر را تجربه کرد.
بازگشت تکمیل شد؛ گلدن استیت واریرز قهرمان NBA لقب گرفت
بعد از عملکردی قابل تحسین در پلی آف کنفرانس غرب، گلدن استیت واریرز با وجود اینکه 2 بار از بوستون سلتیکس در فینال عقب افتاد، توانست 2-4 این تیم را شکست دهد و مجددا بعد از 4 سال قهرمان NBA شود. تیمی که فوق ستاره اش را از دست داد، یکی از اصلی ترین مهره هایش 2 فصل مصدوم شد و 2 سال حتی به پلی آف هم نرسید، بار دیگر با همان هسته اصلی تیمی که 3 قهرمانی را تجربه کرده بود، بر بام بسکتبال ایستاد تا به سومین تیم پرافتخار تاریخ NBA تبدیل شود.
گلدن استیت واریرز؛ مجموعه ای از بهترین ها
موفقیت در ورزش های تیمی به عوامل مختلفی بستگی دارد. اینکه شما بازیکنان خوبی در اختیار داشته باشید، صرفا نمی تواند تیم را به موفقیت برساند و فاکتورهای دیگری هم دخیل هستند. از مالک تیم و مدیرها گرفته تا کادر فنی و بازیکنان، همه باید به بهترین شکل وظیفه خود را انجام دهند تا یک تیم ورزشی مخصوصا در لیگی رقابتی مانند NBA، به موفقیت برسد.
گلدن استیت واریرز به معنای واقعی، یک سازمان و تیم موفق است. نگه داشتن بازیکنان سطح بالا در تیم و افزایش حقوق آن ها، چیزی است که به مالک تیم برمی گردد. در NBA شما نمی توانید هر چه قدر بخواهید خرج کنید و تمام تیم ها سقف پرداخت دارند. اگر این سقف قرارداد رعایت نشود، تیم باید مالیات بسیاری به لیگ دهد. مالک گلدن استیت واریرز سال ها است که برای موفقیت تیم خرج می کند و حاضر به پرداخت مالیات بیشتر هم شده است.
قدرت واریرز در درفت و ترید بازیکنان مختلف ذکر شد. این موضوعی است که به تیم مدیریت و کادر فنی برمی گردد. از جنرال منیجر قوی تا استعدادیاب های ماهر که نمی گذارند پتانسیل بازیکنی به همین راحتی تلف شود. تیم مربی گری واریرز یکی از قوی ترین تیم های ورزشی است. واریرز نشان داده که قدرت بسیاری در به اوج رساندن بازیکنان و شکوفایی آن ها دارد.
و در پایان می رسیم به بازیکنان این تیم. ستاره هایی که بعضا حاضر به دستمزد کمتر شده اند تا ترکیب تیم تغییر نکند. از خودگذشتگی هایی که برای موفقیت و قهرمانی تیم انجام شده و نتیجه هم داده است. موفقیت سال های اخیر واریرز به همین آسانی حاصل نشده و مجموعه ای از بهترین ها که کار خود را به نحو احسن انجام می دهند، واریرز را به جایگاه امروزی رسانده است.
نظرات کاربران