یکی از پدیده هایی که در چند سال اخیر بسیار در لیگ های ورزشی آمریکا سر و صدا به پا کرده، تنکینگ است. در این مطلب نگاهی داریم به تنکینگ و توضیح می دهیم که این پدیده چیست.
برخلاف چیزی که در لیگ های اروپایی و مخصوصا رشته فوتبال می بینیم، ساز و کار لیگ های آمریکایی بسیار متفاوت است و همین موضوع باعث شده تا موضوع های مختلفی در زمینه های گوناگون در این لیگ ها پدید آیند. تنکینگ (Tanking) نیز یکی از موضوعاتی است که به دلیل تفاوت و ساز و کار متفاوت این لیگ ها به وجود آمده است. در ادامه با معنای تنکینگ آشنا می شویم.
ساز و کار لیگ های آمریکایی
ساز و کار لیگ NBA و دیگر رشته های بزرگ کشور آمریکا (NFL، NHL و MLB) با دیگر رشته های ورزشی دنیا تفاوت بسیاری دارد. خرید و فروش بازیکنان در این لیگ ها تقریبا معنایی ندارد و به آن صورتی که در فوتبال شاهد آن هستیم، انجام نمی گیرد.
رایج ترین جابه جایی در این لیگ ها از طریق ترید صورت می گیرد. تیم ها سقف پرداخت مشخصی دارند و اگر از آن سقف پرداخت بالاتر بروند، مجبور به دادن مالیات اضافی می شوند که برای تیم ها ضرر ساز می شود. به این دلیل یک تیم مثل فوتبال نمی تواند ستاره های بسیاری را به خدمت بگیرد.
بیشتر بخوانید:
یکی دیگر از راه های جذب بازیکن، مراسم درفت است که هر ساله برگزار می شود. مراسم درفت به این دلیل برگزار می شود که بازیکنان جوان که اکثرا در دانشگاه های آمریکا تحصیل می کنند، وارد لیگ شوند. ساز و کار درفت با توجه به قرعه کشی قبل از آن (قرعه کشی درفت تنها در لیگ NBA صورت می گیرد)، به صورتی است که تیم هایی که در فصل سپری شده نتیجه بدتری گرفتند، شانس بالاتری برای انتخاب بازیکنان در اولویت های نخست مراسم درفت دارند. این ساز و کار نیز به این دلیل انجام می گیرد که تیم هایی که ضعیف هستند با جذب بازیکنان قدرتمند، اوج بگیرند و باعث به وجود آمدن تعادل در لیگ شوند.
تنکینگ چیست؟
ساز و کار درفت در لیگ های آمریکایی، باعث شد تا تیم های حاضر در این لیگ ها به فکر جذب هر چه بیشتر بازیکنان قدرتمند از طریق درفت بیفتند. این فکر نیز تنها در صورتی عملی می شود که یک تیم نتایج ضعیف تری در فصل بگیرد تا شانس بیشتری در مراسم درفت داشته باشد. به این صورت تنکینگ (Tanking) در ورزش های آمریکا و به ویژه لیگ NBA به وجود آمد. به زبان ساده تر، از قصد باختن و گرفتن نتایج ضعیف برای پیدا کردن شانس بیشتر در مراسم درفت، تنکینگ نامیده می شود.
نمونه هایی در لیگ NBA
تیم های بسیاری از این ترفند استفاده کردند تا به قدرت خود اضافه کنند. کلیولند کوالیرز از این طریق توانست پیک 1 درفت 2011 (کایری اروینگ)، پیک 4 درفت 2012 (دیان ویترز)، پیک 1 درفت 2013 (انتونی بنت) و پیک 1 درفت 2014 (اندرو ویگینز) را به خدمت بگیرد. همین باعث شد تا کولیرز بعد از بازگشت لبران جیمز و با توجه به استعدادهایی که از درفت جذب کرده بود، برای اولین بار قهرمان شود.
اگر نسخه کامل تری از تنکینگ می خواهید، کافی است که فیلادلفیا سونی سیکسرز را در نظر بگیرید. سیکسرز 4 سال متوالی به طور کامل به تنکینگ رو آورد و هر سال بدتر از سال قبل نتیجه گرفت. آنها در فصل 2013/14 رکورد 19 پیروزی و 63 شکست را ثبت کردند، فصل بعد 18 پیروزی و 64 شکست، فصل 2015/16 رکورد 10 پیروزی و 72 شکست و فصل 2016/17 نیز با کسب 28 پیروزی و 54 شکست کار خود را در تنکینگ به اتمام رساند. نتیجه این تنکینگ جذب بازیکنانی همچون جوئل امبید، بن سیمنز، مارکل فالتز و جهلیل اوکافور شد.
آیا می توان جلوی تنکینگ را گرفت؟
تنکینگ روشی است که به دلیل وجود مراسم درفت به وجود آمده است. تیم ها به تنکینگ می روند تا شانس بالاتری برای گرفتن پیک بهتر داشته باشند. هر چه قدر یک تیم در تنکینگ سود کند، لیگ های آمریکایی اما متضرر می شود. معمولا از اوایل فصل یا حتی قبل از شروع آن می توان فهمید که چه تیم هایی تنکینگ خواهند کرد.
همین باعث از بین رفتن جذابیت بازی های این تیم ها می شود. در ادامه طرفداران این تیم ها به ورزشگاه نمی روند و حتی حق خرید تلویزیونی یا اینترنتی این تیم ها را نیز نمی خرند. خالی بودن ورزشگاه و ندیدن بازی تیم ها، در نهایت به لیگ ضرر می زند و لیگ های آمریکایی نمی خواهد که چنین اتفاقی رخ دهد.
مقابله لیگ NBA با تنکینگ
به همین دلیل، مسئولین لیگ NBA تصمیم گرفتند که شانس تیم ها در لاتاری درفت را تغییر دهند. تا درفت 2019، تیمی که بدترین رکورد فصل را در اختیار داشت، شانسی نزدیک به 25 درصد برای کسب پیک 1 درفت سال بعدش داشت. این عامل باعث می شد تا برخی تیم ها برای کسب رتبه آخری تلاش کنند. از سال 2019 اما شرایط فرق کرد و شانس 3 تیم آخر برای کسب پیک 1 به 14 درصد کاهش پیدا کرد. لیگ NBA هم درصد شانس را کاهش داد و هم به جای تنها یک تیم، حال 3 تیم شانس کسب پیک 1 را دارند.
این تغییر ساز و کار باعث شد تا در درفت 2019، نیواورلینز پلیکانز که تنها 6 درصد شانس کسب پیک 1 را داشت، به این پیک برسد. در عوض تیمی مثل فینیکس سانز که 14 درصد شانس کسب این پیک را داشت، در لاتاری پیک 6 را به دست آورد. حتی این تغییرات نیز نمی تواند به طور کامل تنکینگ را از بین ببرد. برای همین خیلی از کارشناسان NBA تنها راه جلوگیری از تنکینگ را تغییر در نحوه مراسم درفت و تعیین پیک های درفت می دانند. پیشنهادهایی هم مانند درست کردن مراحل حذفی برای تیم هایی که به پلی آف نرسیدند مطرح شده است تا از این طریق به پیک های درفت دست یابند.
تنکینگ در سایر لیگ های آمریکا
تنکینگ هر چه قدر کار ناپسند و ناشایستی باشد، در روند تیم های دیگر اختلال به وجود نمی آورد. یعنی در NBA اگر کلیولند کولیرز تنکینگ کند، 29 تیم دیگر با کولیرز در آن فصل بازی خواهند کرد و برای سایر تیم ها شرایط یکی است. تعداد بازی های فصل زیاد است. نحوه انتخاب تیم ها وابستگی کمی به دویژن ها دارد، به همین دلیل تیمی از تنکینگ کردن تیم های دیگر شاکی نمی شود. در لیگ های بسیبال (MLB) و هاکی روی یخ (NHL) نیز همین شرایط صدق می کند.
در سوی دیگر ساز و کار تنکینگ چندان با لیگ NFL سازگار نیست. تعداد بازی های لیگ NFL بسیار کمتر از 3 لیگ معتبر دیگر است. نحوه انتخاب تیم های این لیگ برای پلی آف نیز به شدت به رتبه تیم ها در دویژن ها بستگی دارد. از طرفی بر خلاف 3 لیگ دیگر، تمام تیم های NFL در یک فصل با یکدیگر روبرو نخواهند شد. اگر یک تیم در یک دویژن دست به تنکینگ بزند، می تواند به ضرر تیم های دیگر دویژن ها کار کند و سایر تیم ها اعتراض های فراوانی خواهند کرد.
برخی قوانین لیگ NFL مثل بند پیشرفت بازیکنان جدید در قراردادهای اولیه شان نیز باعث می شود تا این تیم ها نتوانند مانند تیم های NBA تنکینگ کنند. همانطور که تنکینگ تیم هایی مثل کلیولند براونز، نیویورک جتس و سینسیناتی بنگالز چندان جواب نداد.
آیا اصلا تنکینگ جواب می دهد؟
برای پاسخ به این پرسش، باید نگاهی داشته باشیم به تیم هایی که دست به تنکینگ زدند. بالاتر از کلیولند کولیرز گفتیم که تنکینگ موفقی داشت، اما به این نکته نیز توجه کنید که دلیل اصلی موفقیت کوالیرز، برگشت لبران جیمز به این تیم بود. کایری اروینگ که از طریق تنکینگ به کوز پیوسته بود، در این راه کمک حال کلیولند شد. پیک 1 درفت 2014 هم که اندرو ویگینز بود، در ترید کوین لاو چاره ساز بود. تنکینگ اما به خودی خود به کولیرز کمک نکرد و تنها به روند پیشرفت این تیم که با بازگشت جیمز شروع شده بود، کمک کرد.
از طرفی تیمی که تنکینگ می کند، باید شانس بالایی هم داشته باشد. به عنوان مثال کلیولند کولیرز به قدری خوش شانس بود که در طی 4 سال، 3 پیک 1 را درفت کرد. تیمی مثل شیکاگو بولز اما اصلا در این زمینه خوش شانس نبوده است و در 3 فصل که تنکینگ کرد، 3 پیک 7 به دست آورد که بسیار پایین تر از توقعات این تیم بود.
فیلادلفیا سونی سیکسرز هم که بهترین مثال تنکینگ است، تا به اینجا تنها از دو پیک بالای خود یعنی جوئل امبید و بن سیمنز استفاده کرده است و جهلیل اوکافور و مارکل فالتز را ترید کرد. سیکسرز در طی سال های اخیر نیز به همان روش قدیمی رو آورده و با ترید به جذب ستاره پرداخته است. در ضمن این را هم فراموش نکنید که کاهش شانس در لاتاری درفت، تا حدی مانع تنکینگ می شود و جلوی برخی تیم ها را می گیرد.
نظرات کاربران