مارچ مدنس؛ بسکتبال دانشگاهی NCAA

بسکتبال یکی از ورزش های اصلی آمریکا است و بسکتبال دانشگاهی نیز یکی از بخش های مهم ورزش دانشگاهی این کشور است. نگاهی داریم به مارچ مدنس و بسکتبال دانشگاهی NCAA.

اگر از طرفداران بسکتبال باشید یا حتی فقط لیگ NBA را دنبال کنید، قاعدتا به سمت بسکتبال دانشگاهی نیز کشیده می شوید زیرا این کالج بسکتبال است که اکثر بازیکنان NBA را برای حضور در این لیگ آماده می کند و پایه اساس مهمی برای بسکتبال آمریکا به شمار می رود. هیجان مسابقات دانشگاهی با کمتر چیزی قابل مقایسه است و اوج آن را نمی توان با مسابقات دیگر مقایسه کرد. در این مقاله نگاهی داریم به تشکیلات بسکتبال دانشگاهی NCAA.

تاریخچه بسکتبال دانشگاهی NCAA

بسکتبال دانشگاهی تاریخ بسیار بلندی دارد و قبل از تشکیل لیگ های حرفه ای، این مسابقات دانشگاهی بود که بالاترین سطح بسکتبال به شمار می رفت. بعد از اینکه جیمز نی اسمیت ورزش بسکتبال را در سال 1891 به وجود آورد، مسابقات دانشگاهی کم کم شکل گرفت. این مسابقات زیر نظر اتحادیه ورزشکاران آماتور (Amateur Athletic Union) که به AAU معروف است برگزار می شدند.

رفته رفته مسابقات دانشگاهی بیشتر شدند و شکل شمایل جدی تری به خود گرفتند. تیم های خاصی به مسابقات مختلف دعوت می شدند و سازمان های گوناگون می خواستند تا شکلی منظم به این مسابقات بدهند و اینجا بود که انجمن ملی ورزشکاران دانشگاهی (National Collegiate Athletic Association) یا همان NCAA وارد کار شد.

انجمن ملی ورزشکاران دانشگاهی NCAA

انجمن ملی ورزشکاران دانشگاهی که به NCAA معروف است، یک سازمان غیرانتفاعی است که در سال 1906 تاسیس شد و وظیفه اش سازماندهی به ورزش های دانشگاهی در آمریکای شمالی است. این سازمان در حال حاضر 1268 موسسه و کنفرانس ورزشی را پوشش می دهد که شامل بیشتر از 480 هزار دانشجوی آمریکایی و کانادایی می شود.

در سال 1973 تغییر بزرگی در NCAA به وجود آمد و این سازمان به 3 بخش یا همان دویژن (Division) مختلف تقسیم شد. دویژن های 1 و 2 که سطح بالاتری دارند، می توانند به ورزشکاران بورسیه جهت حضور در کالج و دانشگاه بدهند. دویژن 3 حتی بدون بورسیه نیز می تواند دانشجو جذب کند. در مجموع بزرگ ترین و بهترین دانشگاه ها در دویژن 1 حضور دارند و دانشگاه های دویژن های 2 و 3 در سطح پایین تری قرار می گیرند.

ورود NCAA به بسکتبال؛ پیشرفت بسکتبال دانشگاهی

در حالی که مهم ترین مسابقات دانشگاهی از جمله مسابقات National Invitation Tournament که به NIT معروف بود در شهر نیویورک برگزار می شدند، NCAA تصمیم گرفت تا در سال 1939 تورنمنت ملی جدیدی تاسیس کند و به تدریج مکان های مختلفی را برای مسابقات خود درنظر بگیرد تا طرفداران بیشتری به سمت این بازی ها کشیده شوند.

در سال 1950، NCAA در اقدامی مهم اعلام کرد که تیم ها فقط حق شرکت در یک تورنمنت را دارند و با این کار، خودش را از تورنمنت NIT متمایز کرد. رفته رفته تیم های سطح بالا به NCAA آمده و این مسابقات اعتبار و سطح ویژه ای پیدا کرد. NCAA با 8 تیم کار خود را شروع کرد. سپس به 25 تیم و بعدها به 32 و 48 تیم افزایش یافت و در پایان تعداد تیم های حاضر در تورنمنت اصلی NCAA به 68 تیم رسید.

فرمت بسکتبال دانشگاهی

همانطور که ذکر شد، تعداد موسسه ها و کنفرانس های ورزشی در آمریکا بسیار زیاد است و یکپارچه کردن همه این ها تقریبا نشدنی است. NCAA به همین دلیل است که به 3 دویژن تقسیم شده تا سازماندهی مسابقات راحت تر شود و برنامه ریزی بهتری برای تیم ها صورت بگیرد. در تمام دویژن ها، تیم ها با تیم هایی که در یک منطقه (Region) قرار دارند بازی می کنند. به اصطلاح کنفرانس های مختلفی را تشکیل می دهند.

از میان 3 دویژن NCAA، مسابقات دویژن اول از اهمیت بالایی برخوردار است. به دلیل حضور بهترین تیم ها در این دویژن، اکثر اخبار حول این دویژن می چرخد و مسابقه اصلی بسکتبال دانشگاهی NCAA نیز با حضور تیم های دویژن 1 برگزار می شود. یک سری تیم ها با قهرمانی در کنفرانس خود راهی تورنمنت اصلی می شوند. یک سری دیگر از تیم ها نیز توسط کمیته خاص انتخاب می شوند تا در مارچ مدنس بازی کنند.

مارچ مدنس چیست؟

اوج مسابقات بسکتبال دانشگاهی در ماه مارچ است. مسابقه اصلی بسکتبال دانشگاهی NCAA در این ماه برگزار می شود که به مارچ مدنس (March Madness) معروف است. همانطور که در پاراگراف قبلی ذکر شد، این مسابقات با حضور تیم های دویژن 1 NCAA برگزار می شود و نحوه انتخاب تیم ها نیز پیچیدگی خاص خود را دارد.

از 68 تیمی که به مسابقات مارچ مدنس می رسند، 32 تیم در اصل همان قهرمان های منطقه و کنفرانس خود هستند. این 32 تیم به طور مستقیم وارد مسابقات اصلی می شوند. شرایط 36 تیم دیگر اما فرق دارد. این 36 تیم توسط یک کمیته که کمیسیونرهای کنفرانس های مختلف آن را تشکیل می دهند، انتخاب می شوند.

در یک روز خاص به اسم Selection Sunday، این کمیته 36 تیم باقی مانده را در برنامه ای که به صورت زنده از تلویزیون پخش می شود، انتخاب و معرفی می کند. این 36 تیم، تیم هایی هستند که عملکرد خوبی از خود نشان داده اند و از دید کمیته، شایسته حضور در مسابقات اصلی اند.

فرمت مارچ مدنس

بعد از معرفی 68 تیم، می رسیم به شروع مسابقات که از یک راند فرعی و 6 راند اصلی تشکیل می شود که تمام راندها نیز تک حذفی اند. راند فرعی The First Four نام دارد که جدول اصلی را شکل می دهد. در این راند، 4 تیم از 32 تیمی که به طور مستقیم به مسابقات رسیده اند و سید پایین تری نسبت به 28 تیم دیگر دارند، با 4 تیم از 36 تیمی که توسط کمیته انتخاب شده اند و آن ها نیز پایین ترین سید هستند، بازی می کنند. به این صورت 4 تیم وارد جدول اصلی می شوند (سیدبندی نیز با توجه به نتایج قبلی تیم ها تعیین می شود).

بعد از اینکه 64 تیم وارد جدول اصلی شدند، این تیم ها به 4 دسته مختلف که Region نامیده می شود، تقسیم می شوند. به طبع هر دسته شامل 16 تیم می شود. هر دسته با توجه به نتایج تیم در بازی های قبلی فصل، سیدبندی می شود و به این شکل فرمت بازی ها شکل می گیرد. در هر دسته، تیم سید 1 با تیم سید 16، تیم سید 2 با تیم سید 15 و به همین ترتیب تیم ها با یکدیگر روبرو می شوند.

هر راند مسابقات هم یک اسم مشخص دارد. بعد از The First Four، تیم های حاضر The First Round را برگزار می کنند. سپس The Second Round، بعد از آن 16 تیم اصلی که 4 تیم برتر هر دسته هستند، راند Sweet Sixteen را تشکیل می دهند. سپس می رسیم به EliteEight، نیمه نهایی به Final Four معروف است و بازی نهایی هم The National Championship نام دارد.

پرافتخارترین های مارچ مدنس

تا به حال 37 تیم مختلف در این مسابقات به قهرمانی رسیده اند و این میان 15 تیم سابقه حداقل 2 قهرمانی را دارند. دانشگاه UCLA با 11 قهرمانی، پرافتخارترین تیم تاریخ مسابقات بسکتبال دانشگاهی NCAA است. بعد از آن تیم کنتاکی با 8 و کارولینای شمالی با 6 قهرمانی، در رتبه های بعدی قرار دارند.

10 تا از قهرمانی های UCLA تحت هدایت جان وودن بوده و همین باعث شده تا وودن به پرافتخارترین سرمربی تاریخ این مسابقات تبدیل شود. بعد از وودن، مایک ششفسکی با 5 قهرمانی، پرافتخارترین سرمربی تاریخ بسکتبال NCAA است. ششفسکی که تمام 5 قهرمانی کالج دوک با او به دست آمده، رکورددار بیشترین پیروزی در تاریخ این مسابقات نیز به شمار می رود.