نحوه امتیازدهی در تنیس متفاوت تر از چیزی است که در رشته های دیگر می بینید. در این مطلب نگاهی داریم به نحوه امتیازدهی در این ورزش.
رشته تنیس یکی از محبوب ترین رشته های ورزشی دنیا است. تنیس پیچیدگی خاصی ندارد و همین موضوع نیز به محبوبیت این رشته کمک کرده است. با این حال نحوه امتیازدهی در تنیس قوانین خاص خود را دارد که در این مطلب به آن اشاره داریم.
نحوه امتیازدهی در تنیس؛ کسب امتیاز
ورزش تنیس معمولا به صورت 2 از 3 ست برگزار می شود. یعنی برای پیروزی در این بازی شما نیاز دارید که در 2 ست به برتری برسید. فرمت مسابقات گرند اسلم آقایان که معتبرترین مسابقات سالانه تنیس به شمار می رود، پیروزی در 3 ست است و نحوه برگزاری آن 3 از 5 ست است. برای پیروزی در هر ست، نیاز به پیروزی در 6 گیم دارید.
در هر گیم امتیاز ها به ترتیب از صفر شروع می شود، سپس 15، 30، 40 و در انتها پیروزی گیم را شامل می شود. اگر دو بازیکن در امتیاز 40 با یکدیگر برابر شوند، اصطلاحا Deuce رخ داده و تنیسوری که 2 امتیاز متوالی کسب کند، برنده گیم لقب می گیرد.
اگر در یک ست، 2 بازیکن روی گیم 5 برابر شدند، یک گیم اضافه به نام تای بریک برگزار می شود. در تای بریک، اولین بازیکنی که به امتیاز 7 برسد و حداقل 2 اختلاف با دیگری داشته باشد، برنده این گیم و در مجموع ست می شود.
فلسفه امتیازهای تنیس چیست؟
همانطور که ذکر شد، برخلاف ساير ورزش ها، سيستم امتيازدهى تنيس عجيب است و امتيازها حالت عادى ندارند. 15 معادل يک امتياز، 30 معادل دو امتياز و 40 معادل سه امتياز در تنيس است. اين سيستم بر چه اساسى است و چرا همان یک، دو و سه ناميده نمى شوند؟
داستان هاى زيادى درباره سيستم امتيازدهى تنيس روايت مى شوند. يكى از اين داستان ها مربوط به بازى محلى قديمى در كشور فرانسه به نام Jeu de paume است كه تنيس امروزى شباهت بسيارى به اين بازى داشته است. اين بازى كه قبل از انقلاب فرانسه بسيار محبوب بوده، در زمينى ٩٠ فيتى كه به دو قسمت 45 فيتى تقسيم مى شده، بازى مى شده است.
امتياز در اين بازى به اين صورت بوده كه هر بازيكنى كه سرويس موفق مى زده، 15 فيت جلو مى آمده و بعد از موفقيت در سرويس سوم، روى خط 40 فيتى مى ايستاده است. خيلى ها بر اين باور هستند كه سيستم تنيس نيز به همين بازى اشاره دارد.
روایت جالب از نحوه امتیازدهی
برخى نيز استفاده از ساعت را دليل سيستم امتيازدهى تنيس مى دانند. گفته مى شود كه در قرن هاى گذشته، از ساعت براى امتيازدهى استفاده مى شده و بعد از كسب هر امتياز، ساعت روى اعداد 15، 30، 45 و 60 قرار مى گرفته است. بعد از مدتى كه Deuce به وجود آمد، 45 به 40 تغيير كرد. بعد از 40، ساعت روى 50 و سپس 60 قرار مى گرفته تا برنده مشخص شود.
البته منتقدان اين روايت، مى گويند كه خيلى قبل تر از اختراع ساعت، جملاتى در زبان لاتين وجود داشته كه از اعداد 30 و 45 (بعدها 40) در آن ها استفاده مى شده و همين مبناى سيستم امتيازدهى تنيس است.
يک روايت جالب هم درباره امتياز صفر كه لاو (Love) ناميده مى شود وجود دارد. مى گويند چون عدد صفر شبيه تخم مرغ بوده (به زبان فرانسوى l’œuf)، از اين كلمه فرانسوى استفاده مى كردند. اين كلمه هم شبيه لاو تلفظ مى شود. روايت ديگر هم اين است كه وقتى بازى روى عدد 0 است، هنوز عشقى (لاو) ميان بازيكنان وجود دارد!
نظرات کاربران